Vanuit Amsterdam.

En vanuit een grijs-oncologisch gebied. Met de medisch oncologische praktijk als vertrekpunt zowaar. Daar waar de geneeskunde en onderzoek samenkomen. Daar waar een geur alleen op een positieve manier een plek krijgt, en iets wat stinkt niet wordt gebruikt om iets of iemand onterecht negatief weg te zetten zowaar. Voor mensen die al drie jaar achtereenvolgend kunnen hoesten en klagen en hun emoties alleen op een negatieve manier vertalen, kun je beter bij iemand anders zijn.

In tegenstelling met dat wat ik in de krant lees vertraag en verschuif ik niet, omdat dit sommige situaties er niet per sé prettiger op maakt. Support om onze manuscripten te kunnen publiceren is prettig. Opdat dit nu overal vandaan gedragen wordt, zodat er na de publicatie waardering in plaats van een disproportionele agressie ten toon wordt gesteld zowaar.

Ik vind een derde plek verkrijgen op een wereld marathon zoals die in Londen ook al heel goed, wat jammer dat hier weer een negatief geluid uit voortkomen moet. Opdat sport sport blijft als in sportief, dus juist een plek en mogelijkheid waar er zo min mogelijk druk en competitie is. Zo kan ik samen in onze eigen trein treinen vanuit Amsterdam in een team van 2 zonder dat dit door een hele ongezonde competitie (geen spel) versperd wordt. Daar waar dit gedachtegoed toebehoort en wij onze eigen brug vormen, zonder gehack en gesteel zowaar. Ons manuscript of boek(je) komt wel weer waar het toebehoort.

Dat is niet mistig, maar fris grijs als in optimisme om daarmee al die ideeën in dit grijze oncologische gebied, verder uit te kunnen dragen. Over verdriet, kosteneffectief doorleven bij kanker en welzijn. Dat is dus zonder streepjes, reepjes, masculiene, niet-natuurlijke gespierdheid, ijsjes, de dood of sluw gevos, maar, met leven.

Daar waar mensen niet van elkaar weggehouden worden, maar, het tegenovergestelde zowaar.

#Natural. #Gray oncologic areas. #Leven.

#Optimisme. #GGG. #Kosten-effectief doorleven bij kanker. #Medisch specialistische oncologie. #Adults, no GO.