Leven.
In een positieve energie, vanuit de medisch specialistische oncologie. In een team van 2, en zonder een verleden waar interesse voor de manier van overlijden op de voorgrond staat zowaar. Dat is een ander grijs gebied en niet waar onze aandacht naar uitgaat. Al helemaal niet wanneer dit wordt vermengd met zwartkijken en zwarte (digitale) magie. Het vereist dan weer een beetje extra motivatie om je daar overheen te zetten, en dit niet als ‘politiek’ te zien maar een afname van goede energie.
Helemaal in je eentje rondreizen lijkt me niet zo’n pretje, net zoals gezamenlijk zoveel beter en gemakkelijker kan zijn. Met de goede mensen wel te verstaan. In ieder geval is mensen tegen elkaar opzetten, of een strijd voeren terwijl je soms niet eens meer weet waar die over gaat, niet echt bijdragend denk ik dan maar. Dan loopt het ook met niemand heel slecht af, want met dit soort doem scenario’s, roepen mensen dit op zichzelf af, denk ik dan maar.
Zo lang je niet kopieert of andermans naam misbruikt is er toch niets aan de hand. Niet iedereen voelt gelukkig de behoefte om larie in de media te verspreiden en dan te bedenken dat ze zelf sterker zullen staan. Dan heb je het inderdaad niet. Onze aandacht gaat niet uit naar elkaar onder een zeiltje brengen, maar van het leven te kunnen genieten. En is het niet zo dat schrijven alleen maar helderheid brengen kan? Bijvoorbeeld omdat je hiermee situaties beter voor ogen krijgt en dit zo beter uit kan dragen zowaar. Als anderen daar een probleem mee hebben, dan is dat natuurlijk weer een ander verhaal.
In een fris, niet grauw of machtslustig bestaan, kan iedereen de energie behouden die goed voor hen is. Dan loop je geheel volgens plan een marathon, en motiveer je mensen juist om het beste uit zichzelf te halen. Met rennen, of op een andere manier zowaar. Graag samen en daar waar redden ook een echte vorm van redden is en niet in een sarcastische vorm wordt omgeven. Daar waar je niet tijdelijk bent, en er niet lange tijd wordt gedaan alsof.
Daar waar kwetsbaarheid echte kwetsbaarheid ís, mág en kán zijn, en misbruik daarvan daardoor achterwege kan blijven. Zo toeven wij in onze trein in Amsterdam, in een team van 2, voort. Daar waar zowel verdriet als niet-belastende behandeling van kanker een belangrijke plek krijgt en verleden, een naargeestig (musical)gezang en ander getrek of geschaak geen plek krijgen zowaar.
#Optimisme. #GGG. #Westerse geneeskunst. #Fris vooruit. #Amsterdam. Zie o.a. #Natural. #Gray oncologic areas. #The train. Birds en GGG.