De vibe.

Is die van rust. Dan kijk ik er naar uit dat dit in de positieve zin is bedoeld, en niet om iemands anders bananencake te sederen, dus om niet te strijden om de strijd terwijl men soms niet eens meer weet waarom zowaar.

Dat geeft absoluut veel meer rust, of peace of hoe je dit ook maar zou willen noemen. Want andermans gezondheid belemmeren of ideeën meenemen is het tegengestelde van rust ook als dit geen openlijke agressie is, denk ik dan maar.

Opdat de slimme apparatuur zijn werk in het positieve uit zal voeren. Opdat alle setjes elkaar vinden gaan en hun eigen identiteit gaan gebruiken. Daar is men dan vast ook iets minder rusteloos van.

Mensen die calculatief, manipulatief andermans verleden ridiculiseren, verdraaien en uitvergroten terwijl ze er zelf de aanleiding toe zijn zetten wederom vooral zichzelf voor schut. Ze laten daarmee juist (of wederom) zien dat zij relaties alleen of vooral als nutsjes zien. Opdat al die mensen samengroepen en geen misbruik meer maken van andermans kwetsbaarheid, verdriet of iets anders zo waar.

De pacts met duiveltjes, hoe erg ze ook getracht hebben te infiltreren, kunnen gemakkelijk weer ongedaan gemaakt want niet iedereen gaat mee. Vooral niet als zij lariekoek over anderen verkondigen en er niks naturel maar alles alleen maar van veel scoringsdrang is bevlonderd.

Opdat grenzen daarmee weer iets meer aandacht krijgen, en bij mij helpt er altijd 1 simpele vraag ‘Hoe zou ik het vinden als men dit bij mij zou doen?’ Dat ze dit al bij mij doen maakt de vraag niet relevanter en laat nogmaals zien dat ridiculiseren, door je haar in de lucht te zwiepen of te hurken in de heide niet echt ergens aan bijdraagt zowaar. Wij toeven voort in onze eigen trein.

#Positiviteit. Gray oncologic areas.