Fris.

Goed. Niet vertraagd.

Het is tijd dat onze manuscripten online gaan en er geen voortdurende copy-paste meer plaats vindt zowaar. Over verdriet en hoe optimisme en een ontspannen mindset daarbinnen ruimte kunnen geven aan verdriet. Tot aan mogelijkheden om goede behandeling te kunnen garanderen in een zo optimale dosis (effectief, een zo laag mogelijke prijs, zonder heftige bijwerkingen).

Overnemen van andermans identiteit houdt geen stand, want is ontstaan om te kunnen scoren, en niet vanuit iets intrinsieks zowaar.

Niet in ons eendje, maar wel graag zonder blokkeringen, want goed werk leveren gaat niet samen met dat alles in het verborgene gehouden wordt en dat als normaal te bezien. Daarover gaan ook enkele manuscripten en opdat meerdere mensen hieruit hun inspiratie kunnen halen.

Opdat Bar Le Duc of bel faible ons eigen favoriete Noorden niet gaat vermengen met de hunne. Daar waar men in boeken mensen volledig afvalt en in de werkelijkheid samenwerking zien. Daar waar men de wereldse politiek wel heel erg op zichzelf betrekt, en daardoor misschien wel onvoldoende oog heeft voor hun eigen kwaliteiten zowaar.

Daar waar alles wat positief is wordt genegeerd, geblokkeerd of geridiculiseerd. Dat betreft niet eens een vorm van concurrentie zoals men dit graag ziet en waar ik ook geen meerwaarde in zie. Dit is niet positief maar de emotie jaloezie en gelukkig is dit wel iets waar je van af kunt komen, zowaar.

#Optimisme. #Geen getoeter. #Amsterdam. #Klassiek.

Previous
Previous

Fantasie.

Next
Next

Hack.