Vrije tijd.

Dat is voor veel mensen wat deze maanden kenmerkt of in ieder geval iets meer kenmerken gaat. Waardoor je weer even kunt bezinnen, een extra boek lezen kunt of iets anders kunt ondernemen wat er anders niet helemaal van komt. Dus dat je niet alles alleen maar snel hoeft te screenen. Wanneer je niet alleen de samenvatting leest van iets kan dat meerwaarde hebben, denk ik dan maar. Vooral als de kaft, titel of samenvatting heel iets anders uit kan dragen dan de gehele tekst zowaar. Opdat je hierdoor niet de verkeerde boeken, mensen en teksten supporten gaat.

En is dit ook niet de periode om – als dit nodig is – even te resetten, omdat er niet altijd een positieve vibe aan het rondwaren was waardoor jij als persoon niet op hetzelfde level kon blijven functioneren zowaar. Voor mij geldt dit niet maar ergens in verzijld raken waar je niks mee te maken wil hebben, omdat dit je vakgebied geen goed doet, jouw welzijn niet of je omgeving is niet per sé goed. Het zijn mensen die op basis van anecdotische gebeurtenissen jaren op iets kunnen teren door dit steeds weer een ander jasje te geven. Dat zijn mensen die geen onderdeel uitmaken van onze trein die zich richt op de medische oncologie, zowaar.  

Ons plan slaagt, niet op halve kracht maar fris vooruit. Mensen die iets wat niet normaal is als heel normaal bestempelen, kun je die niet beter mijden? Daar waar mensen al jaren aan het zoeken zijn naar oplossingen voor niet-aanwezige problemen alsof ze strijd nodig hebben voor hun eigen adrenaline aanmaak. Op vooruitgang. Op aandacht voor welzijn, kosteneffectiviteit en verdriet zonder al te veel fijne magie en in een team van 2 zowaar. We keep on running.

#Westerse geneeskunst. #Optimisme. #Medisch specialistische oncologie. #Amsterdam (AVL). #Gray oncologic areas.#Leven.