Trials.

In verschillende fases, om daarmee patiënten zo snel mogelijk van een zo goed mogelijke behandeling te kunnen voorzien. Dat is zoals ik een klinische trial, en om daarbij bij mijn eigen aandachtsgebied te blijven, de medische specialistische oncologie, voor me zie. Daaraan kun je allerlei kleine of grote studies plakken, kwanti- of kwalitatief of, reflectief. Maar het vertrekpunt (die in Amsterdam ligt) is wel dat dit geen trial en error betreft, maar dat alle mensen, ook als ze zich in de controle-arm bevinden, van goede zorg verzekerd zullen blijven.

Dus al die discussies over betaalbaarheid, terwijl er is aangetoond dat je met GGG miljoenen kunt besparen wat weer kan worden ingezet voor andere studies voor verbetering van zorg, is daarmee echt anders geworden. Dat is een feit. Dat omarmen en dit in de versie te laten bestaan zodat hierop kan worden doorgegaan, in andere trials, is van grote meerwaarde zowaar.

Dat kan heel goed, door onder andere het revolving fund, waar vanuit Amsterdam, op kan worden voortgebouwd. Mensen die naast de paarden blijven staan of zitten vervullen daarin geen bijzondere functie. Dat blijkt wel uit deze afgelopen 3 jaar. Daar waar alles wat ‘natural’ was, met een meer negatief sausje omgeven.  

Opdat mensen niet negatief tegen elkaar worden opgezet, voor het blok gezet, en misbruikt in onder andere de media. Maar dat er situaties gaan ontstaan waar respect en compassie voor de gezondheidszorg floreren zullen, zonder fysiologische experimenten zowaar. Daar waar er überhaupt niet onderhandeld wordt, als er geen sprake van strijd is.

#The train. #Gray oncologic areas. #GGG. #Optimisme. #Authentiek.           #Aandacht voor verdriet. #Westerse geneeskunst. #Leven.