Onrecht.
Ik houd niet van concurrentie. Het geeft een negatieve vibe die niet het beste in mensen naar boven haalt en daarmee een hele negatieve sfeer teweegbrengen kan. Het is in mijn beleving een van buiten opgelegde strijd, in plaats van een intrinsieke passie die je dan tot werk laat overgaan.
Wanneer ik als ik aan het rennen ben, weer een van de vele rijslesauto’s voorbij zie komen, met de titel ‘de concurrent’ denk ik vooral, ‘Dat is toch nergens voor nodig?’. Je zou autorijden toch vooral als een vorm van vrijheid kunnen zien, omdat je hiermee op een prettige manier, heel snel, op andere plekken komen kan. En dat dan op je auto willen plaatsen?
Ik houd ook niet van onrecht. En dat kan er jammergenoeg wel ontstaan als de concurrentie een beetje, of een beetje heel veel, is doorgeslagen. Daar wil ik dan wel graag iets aan doen want het kan toch niet zo zijn, dat mensen zich uit de naad werken en dan te horen krijgen dat ze niks doen. Of iets vergelijkbaars op dat level van onrecht zo waar. Zo wachten er op dit moment zo’n 10 artikelen om tot publicatie over te gaan over GGG en verdriet, maar is het een concurrrent die graag eerst tot een copy lijkt te willen overgaan. Dat is niet normaal en inhumaan.
Nu is ons vertrekpunt de westerse geneeskunst en de medische oncologie, en hoewel ik denk dat dit geen probleem is (juist niet), kunnen andere disciplines plots een dreiging voelen die nergens voor nodig is. Je zou toch vooral willen dat er niet gekopieerd, geclaimd en geblokkeerd wordt maar zonder de hele tijd naar de buitenwereld te kijken iedereen voort floreert. Zo kan iedereen altijd alles met elkaar integreren zonder elkaar als concurrent te zien. Daar is lijkt me niks mis mee, juist niet. Fysieke activiteit is bijvoorbeeld in alle geneeskunsten een bewezen uitkomst voor meer gezondheid.
Ik kijk er echt naar uit dat mensen niet nog meer worden gestimuleerd om te vechten, zeker wanneer dit niet op een gezonde manier plaatsvindt. Dan ontstaat er vast snel weer een gezond werkklimaat waar iedereen zich goed tussen voelen kan. Het is niet normaal om privé informatie met media te delen in een out-of-context of onware gedaante om daarmee iemands geloofwaardigheid tijdelijk onder vuur te willen laten staan. Daarmee zetten ze vooral zichzelf voor schut.
Opdat iedereen naast elkaar kan floreren, en mensen als vanzelf samen gaan werken als daar behoefte aan is met zelfgekozen mensen en hier niets wordt opgelegd of geblokkeerd. Ik ben er van overtuigd dat dit heel erg veel tijd bespaart met behoud van welzijn. In een gezamenlijke trein, niet spannend en zonder een meerlagig ps-ps of bellend verleden. Die ‘proactieve’ vibe die enkel blijft hangen in een verleden is voor iedereen alleen maar energy depleting en voor hen wellicht wat ‘overwhelming’ zowaar.
#Gray oncologic areas. #Natural. #Optimisme. #GGG. #Medische oncologie. #Amsterdam. #Leven. #Aandacht voor verdriet.